زهرا خندان؛ فریبا سیدان؛ زینب رضایی
دوره 2، شماره 2 ، اسفند 1399، ، صفحه 163-184
چکیده
افزایش سن ازدواج، معضل و آسیبی است که اگر به آن رسیدگی نشود، باید از افزایش نسل تأثیرگذار چشمپوشی کرد. جوانان، نیروهای استراتژیک برای کشور هستند که اگر به ازدواج بهعنوان، نیاز غریزی آنها که زمینهساز رشد و کمال آنها نیز هست، توجهی نشود، افسردگی، کاهش امید به زندگی و فعالیت سازنده در کشور رخ میدهد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل، تبیین ...
بیشتر
افزایش سن ازدواج، معضل و آسیبی است که اگر به آن رسیدگی نشود، باید از افزایش نسل تأثیرگذار چشمپوشی کرد. جوانان، نیروهای استراتژیک برای کشور هستند که اگر به ازدواج بهعنوان، نیاز غریزی آنها که زمینهساز رشد و کمال آنها نیز هست، توجهی نشود، افسردگی، کاهش امید به زندگی و فعالیت سازنده در کشور رخ میدهد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل، تبیین و تفسیر پدیدۀ افزایش سن ازدواج بر اساس تجربه زیستۀ دختران و پسران مجرد است. اطلاعات پژوهش از طریق مصاحبه عمیق با 23 نفر، شامل 13 دختر، 10 پسر که به روش گلوله برفی مشخص شدهاند، جمعآوری شده است. روش پژوهش بر نظریۀ مبنایی مبتنی بوده و اطلاعات با استفاده از کدگذاری محوری تحلیل شده است. با توجه به تحلیل دادهها، میتوان نوگرایی را یکی از عوامل اصلی مؤثر بر نگرش مجردین دانست که شامل افزایش فرهنگ مدرنیته و شهرنشینی، روابط آزاد جنسی و... میباشد. از سوی دیگر، افزایش فرهنگ چشم و همچشمی در جامعه، پایبند بودن به رسومات غلط، نیز مؤثر بوده است. در این بین حمایت خانوادهها و تربیت غیرمسئولانه و بر محور شادکامی و رفاهطلبی، نقش اصلی را ایفا میکند؛ اما نمیتوان از مهیا نبودن زیرساختها برای ایجاد حداقل زندگی چون مسکن، درآمد، خوابگاه متأهلی و... گذشت؛ نقش رسانه و تغییر معیارهای ازدواج و حرکت به سوی ایدئالیستگرایی از دیگر علل میباشد. در استراتژی مجردین نسبت به افزایش سن ازدواج به افزایش باورهای مذهبی و مهارتهای زندگی، همچنین ایجاد زیرساختها توسط دولت با مدیریت فرهنگی جایگاه قابل توجهی دارد.