نوع مقاله : تخصصی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد، تهران، ایران
2 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی دانشگاه الزهرا تهران، ایران
3 دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد تهران، ایران
چکیده
در این پژوهش با هدف بررسی نقش مبانی تربیت دینی در مواجهه با رنج‌های وجودی در دوران همه‌گیری ویروس کرونا، الگوی نظری جدیدی با استفاده از روش پژوهش استنتاجی پیش رونده فرانکنا در بالاترین سطح تبیین و معرفی گردید.در این راستا پس از بررسی گزاره‌های الگوی نظری مد نظر که ما آن را «الگوی مثبت تربیت دینی در تقابل با رنج وجودی» نام نهادیم، چالش‌ها و مسائل پیرامون افسردگی و رنج‌های وجودی ناشی از این اپیدمی موردبررسی قرار گرفت و یافته‌ها حاکی از آن است که رنج‌های وجودی ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا به‌واسطه زیر سؤال بردن پیش‌فرض‌های پذیرفته شده، انزوای اجتماعی و رنج ناشی از مرگ اطرافیان چالش‌هایی را برای معنای زندگی افراد در پی دارد و الگوی نظری مدنظر تربیت دینی به‌واسطه توسعه و بازسازی معنای زندگی در کاهش آلام و رنج‌های وجودی مؤثر واقع می‌گردد.
کلیدواژه‌ها
- قرآن کریم.
- باقری، خسرو، (1389)، الگوی مطلوب آموزش‌وپرورش در جمهوری اسلامی ایران، تهران: انتشارات مدرسه.
- بورل، آر. إم، (1392)، «همه‌گیری وبا در ایران (1904 م): برخی از ابعاد جامعۀ قاجاری»، ترجمه فریده فرزی و زهرا نظرزاده، نشریه خردنامه، شماره 11، ص2-22.
- بیات، محمدرضا، (1390)، دین و معنای زندگی در فلسـفه تحلیلـی، چاپ اول، قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
- چیت‌ساز، محمدجواد، (1399)، «کرونا و دین‌داری: چالش‌ها و تحلیل‌ها»، فصلنامه علمی تخصصی ارزیابی تأثیرات اجتماعی، شماره دوم، ص151-162.
- حسینی، سید علی‌اکبر، (1379)، تعلیم و تربیت اسلامی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- حیدری، سمیرا و خسرو باقری، (1395)، «ارائه الگویی نظری در برنامه درسی آموزش حرفه‌ای بر اساس فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، سال یکم، شماره 2، ص75-98.
- خاکپور، مسعود، (1381)، مبانی نظری آسیب‌شناسی تربیت دینی در نوجوانان و جوانان، مجموعه مقالات آسیب‌شناسی تربیت دینی در آموزش‌وپرورش، تهران: مؤسسه فرهنگی محراب قلم.
- داستایفسکی، فئودگر، (1368)، بهرادران کارامهازگف، ترجمه رامین مستقیم، تهران: گلشائی.
- رحیمی، علیرضا، (1380)، «تعلیم و تربیت دینی، معرفی یک رویکرد بصیرت‌گرا»، نشریه رشد آموزش ابتدایی، شماره چهارم، ص37-55.
- شریفی، علی و مهدی رضایی، (1397)، «راهبرد قرآن کریم و روایات در کاه رنج‌های بشری»، پژوهشنامۀ معارف قرآنی، سال 9، شمارۀ 53، ص67-97.
- شوپنهاور، آرتور، (1396)، در باب حکمت زندگی، ترجمه محمد مبشّری، چ 3، تهران: نیلوفر.
- فلور، ویلم، (۱۳۸۶)، سلامت مردم در ایران قاجار، ترجمه دکتر ایرج نبی‌پور، تهران: مرکز پژوهش‌های سلامت خلیج فارس.
- فیض کاشانی، محمدمحسن، (1412 ق)، الوافی، ج1، اصفهان: انتشارات کتابخانه امیرالمؤمنین.
- الگود، سیریل، (۱۳۵۲)، تاریخ پزشکی در ایران، ترجمه محسن جاویدان، تهران: اقبال.
- نرمان، ل. مان، (1364)، اصول روان‌شناسی، ترجمۀ محمد ساعتچی، تهران: امیرکبیر.
- یالوم، آروین دیوید، (1390)، روان‌درمـانی اگزیستانسـیال، ترجمۀ سپیده حبیب، چ 6، تهران: نشر نی.
- یونگ، (1370)، روان‌شناسی و دین، ترجمه فؤاد روحانی، تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی.
)