جذّابیّتهای متعدّد بازیهای دیجیتالی (اعمّ از: بازیهای رایانهای، اندرویدی، و...) و دسترسی آسان به آنها، موجب توجّه روزافزون اقشار مختلف جامعه به این رسانۀ جدید شده است، به گونهای که امروزه بخش عمدهای از شبانهروز بسیاری از کودکان، نوجوانان و جوانان به استفاده از بازیهای دیجیتالی اختصاص مییابد.تمایل فراوان مردم جهان ...
بیشتر
جذّابیّتهای متعدّد بازیهای دیجیتالی (اعمّ از: بازیهای رایانهای، اندرویدی، و...) و دسترسی آسان به آنها، موجب توجّه روزافزون اقشار مختلف جامعه به این رسانۀ جدید شده است، به گونهای که امروزه بخش عمدهای از شبانهروز بسیاری از کودکان، نوجوانان و جوانان به استفاده از بازیهای دیجیتالی اختصاص مییابد.تمایل فراوان مردم جهان و ایران به این مقولۀ نو رسانهای، سبب توجّه و سرمایهگذاری فراوان صاحبان اندیشه و سرمایه در این صنعت گردیده است تا بتوانند ضمن درآمدزایی سرشار از آن، به ترویج و نهادینهسازی تفکّرات خود بپردازند و در حقیقت، بازی دیجیتالی، یکی از بهترین و پُربازدهترین راهکنشهای قابل انتخاب با بالاترین سطح تأثیرگذاری در مخاطبین است.بهرهگیری از تکنیکهای مختلف فنّی و پیچیده (فارغ از سطوح: راهبرد، راهکنش، و اهداف موضوعی) در راستای مقاصد توسعهدهندگان بازیهای دیجیتالی و افراد پشتپردۀ تولید، از مهمترین دلایل تأثیرگذاری بازیها بر روی بازیبازان میباشد، که به شدّت مورد غفلت پژوهشگران قرار گرفته است، و هیچگونه آسیبشناسی تخصّصی در این زمینه صورت نپذیرفته است.«نور» و «سایه» به عنوان یکی از مهمترین تکنیکهای مورد استفاده در بازیهای دیجیتالی، دارای ابعاد فنّی و محتوایی فراوانی هستند که در این مقاله تلاش میشود ضمن ارائۀ این پژوهش بینارشتهای برای نخستینبار، به بررسی روشهای استفاده از نور و سایه در بازیها و تبیین روشهای تأثیرگذاری آن و آسیبشناسی این موضوع از منظر اسلام و روانشناسی بپردازد.در این مقاله، از روشهای توصیفی تحلیلی تبیینی و کیفی مانند تحلیل محتوا و نشانهشناسی، و در مباحث دینی از روش مطالعات کتابخانهای و نرمافزاری استفاده شده است.